طوفان عبارت است از آشفتگی شدید جوی و اختلال شدید فشار هوا. گاه بر اثر برخورد دو جبهه هوای سرد و گرم، توفانی به وقوع می‌پیوندد که می‌تواند موجب قطع درختان، خرابی ساختمانها و شکستن شیشه‌ها شود. گردباد در نقاط مختلف به صورت تندباد، گردباد دریایی یا گردباد خشکی ظاهر می‌شوند. وقوع توفان اغلب با باران‌های شدید و سیل‌آسا همراه‌است.توفان‌های عظیم و گردبادهای دریایی معمولاً در عرض‌های نزدیک به استوا رخ می‌دهند و از قدرت تخریب زیادی برخوردارند.
امواج کشندی یا ب‌تاز، آبلرزه یا سونامی یکی از پدیده‌های جغرافیایی است. غریاله به لرزش شدید آب دریا گفته می‌شود که در پی زمین‌لرزه‌های زیر دریا پدید می‌آید. آبی که به لرزه در آمده به شکل موج‌های عظیم به کرانه‌ها رسیده و ویرانی به بار می‌آورد.سونامی موقعی شروع می شود که حجم عظیمی از آب بسرعت مرتفع می شود.این حرکت سریع می تواند در نتیجه یک زلزله زیرآبی رخ دهدیا براثر لغزیدن صخره، یا یک انفجار آتشفشانی ویاهر حادثه دیگری که انرژی زیادی دارد ایجاد شود.
غریاله واژهٔ فارسی بومی برای این پدیده در استان بوشهر است و پدیدهٔ غریاله در کرانه‌های خلیج فارس نیز دارای پیشینه است. غریاله‌ها معمولاً پس از یک زمین‌لرزه بزرگ (با حرکت رو به بالا)، فعالیت آتشفشانی زمین‌لغزه و یا برخورد شهابسنگ‌ها پدید می‌آیند. بسیاری از غریاله‌ها در کرانه‌های ژاپن رخ می‌دهند و از اینرو واژه ژاپنی مربوط به این پدیده یعنی (津波 تسونامی) به زبان انگلیسی و از آن راه به بسیاری زبان‌های دیگر نیز راه یافته است.
زمین‌لرزه یا زلزله لرزش جنبش زمین است که به علّت آزاد شدن انرژی ناشی از گسیختگی سریع در گسلهای پوستهٔ زمین در مدّتی کوتاه روی می‌دهد. محلّی که منشأ زمین‌لرزه است و انرژی از آنجا خارج می‌شود را کانون ژرفی، و نقطهٔ بالای کانون در سطح زمین را مرکز سطحی زمین‌لرزه گویند. پیش از وقوع زمین‌لرزهٔ اصلی معمولاً زلزله‌های نسبتاً خفیف‌تری در منطقه روی می‌دهد که به پیش‌لرزه معروفند. به لرزشهای بعدی زمین‌لرزه نیز پس‌لرزه گویند که با شدّت کمتر و با فاصلهٔ زمانی گوناگون میان چند دقیقه تا چند ماه رخ می‌دهند. زمین‌لرزه به سه صورت عمودی، افقی و موجی بوقوع می‌رسد که نوع آخر از شایعترین آنهاست.
آیت آتش فشانی با برون‌تشفشان روزنه‌ایدر سطحدر سطح زمین است که سنگهای گداخته، خاکسترو گازهای درون زمین، از آن بهبیرون فوران می‌کنند. فعالیت آتشفشانی بابیرون فوران می‌کنند. فعالافکنی سنگهایمذاب، با گذشت زمان، باعث پیدایش کوه‌های آتشفشانی بر سطح زمین شده است. آتشفشان‌هامعمولاً در نقاطی یافت می‌شوند که صفحه‌های سخت پوسته زمین ساخت ، همگرایی یا واگرایی دارند.هر آتشفشان سه قسمت اصلی دارد:۱ - دهانه: که نوک آتشفشان است.۲ - اتاقک مواد مذاب و داغ آتش فشان: محلیکه مواد مذاب قبل از فوران آن جا جمع میشودکه مواد مذاب قبل از فوران آن جا جمع می‌شود.۳ - مجرای مرکزی: محل اتصال اتاقک به دهان آتشفشان است.درون زمین، تودهٔ سنگهای آذرین با حرارت بسیار زیاد [حدود ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد]
